Skip to main content

“Wat zit je haar leuk!”, zegt Rik, mijn man, ineens tegen me. “Ehm, hoezo?”, vraag ik daarop. Ik had namelijk niet iets speciaals gedaan met m’n haar. In ieder geval niet iets anders dan anders. “Of was je vandaag niet naar de kapper geweest?” vraagt hij daarop vertwijfeld. “Nee joh, dat is pas over 2 dagen”, reageer ik.

En natuurlijk moest ik van binnen even lachen. Dan probeert hij attent te zijn door te onthouden wanneer ik naar de kapper zou gaan, om daarna een complimentje te kunnen maken. Om de doodeenvoudige reden dat het hem anders niet eens zou opvallen dat ik daarheen ben geweest.

 

Details niet opmerken

En nou moet ik zeggen, nu ik sinds een paar jaar wat langer haar heb, is het verschil als ik naar de kapper geweest ben ook niet megagroot. Iedere keer wordt er gewoon een stukje afgehaald en weer een beetje in model geknipt.

Maar goed, ik heb ook wel eens mijn haar helemaal in model laten föhnen na het knippen. Ik had daarna het gevoel dat mijn haar bij iedere stap die ik deed als een soort golven op en neer deinsde. Niets voor mij eigenlijk, maar wel grappig om een keer te laten doen. Maar goed, dat zag hij ook niet. Dat soort dingen vallen hem gewoon niet op. Hij is niet van de details.

 

Een kenmerk van hoogsensitiviteit, dat je alles ziet

En dat in tegenstelling tot een aantal van mijn coachklanten. Het leek de afgelopen weken wel een soort thema, want tijdens de coachgesprekken heb ik een paar keer gehoord ‘Ik zie echt alles’.

Alle veranderingen, alle vragende gezichten tijdens een werkoverleg, alle blikken in iemands ogen, de wat afwezige houding van een collega en noem maar op. Meestal een teken van hoogsensitief zijn.

 

Al die prikkels moeten verwerkt worden

Wanneer je hoogsensitief bent krijg je meer prikkels binnen dan de gemiddelde persoon. Simpelweg omdat je breinfilter dunner is en er dus meer prikkels doorheen gaan.

En die prikkels moet je vervolgens wel allemaal verwerken. Tijd voor jezelf nemen om weer op te laden is daarom super belangrijk om overprikkeling te voorkomen. Zou je dat niet doen, dan raak niet alleen jij, maar ook je brein overprikkeld en overbelast. En daardoor loopt je stressniveau steeds verder op.

En ik heb het even over de ‘gemiddelde’ persoon, aangezien zo’n 20% van de mensen hoogsensitief is. Die andere 80% dus niet.

 

Hoogsensitief en je empathisch vermogen

Maar goed, die hoogsensitiviteit dus, dat maakt dat allerlei veranderingen je gelijk opvallen. Maar ook kan je mensen goed ‘lezen’. Dat heeft ook met je empathisch vermogen te maken, wat in het algemeen bij hoogsensitieve mensen beter ontwikkeld is.

En dan kan het dus voorkomen dat ik een uitspraak als ‘Ik zie echt alles’ terugkrijg tijdens het gesprek. En alles zien is veel, dat overweldigt je. Alleen is de vraag of je met alles wat je opmerkt, ook daadwerkelijk iets moet doen.

 

Wat is wel jouw verantwoordelijkheid en wat niet

Zo kan ik me voorstellen dat wanneer je aan je kind merkt dat die wat afwezig is of niet zo goed in z’n vel zit, dat je daarnaar vraagt. Je wilt je kind tenslotte liever blij zien, dus wil je checken of je iets kunt doen of dat die iets van je nodig heeft. Maar als die vervolgens ‘nee’ zegt, dan is het even niet anders. Ook al zie je dat het antwoord eigenlijk niet klopt.

Datzelfde geldt bijvoorbeeld voor je collega’s. Ook al zie en merk je allerlei dingen bij iemand, betekent dat nog niet dat het aan jou is om daar vervolgens wat mee te doen. Stel dat het je naaste collega is waar je een goede band mee hebt. Natuurlijk, maak het dan bespreekbaar. Laat diegene z’n verhaal doen, dat kan al een heel stuk opluchten. Maar maak het probleem van die collega niet jouw probleem. Je kan eventueel een tip of advies geven, maar dat is het dan ook.

 

Laat het proces van de ander bij de ander

En van collega’s of andere mensen die verderaf van je staan zou ik zeggen ‘Merk het op en laat het vervolgens weer los’. Doe er niets mee, schud het van je af. Het is niet jouw verantwoordelijkheid om daar iets mee te doen, dat is de verantwoordelijkheid van die persoon zelf.

Laat het proces van de ander dan ook het proces van de ander zijn. Want als je al dat leed op je schouders neemt omdat je het idee hebt dat jij het op moet lossen, ga je daar zelf aan onderdoor. En dat kan nooit de bedoeling zijn 😊

 

Wil je voortaan mijn blogs automatisch ontvangen?

Meld je dan aan voor de ‘Stress-weg-wijzer’ en ontvang iedere week mijn volgende blog in je mailbox

Leave a Reply