Een echt kappersverhaaltje đ
Bij ons achter zijn ze een appartementencomplex aan het bouwen. Gelukkig niet hoger dan 2 hoog, op Ă©Ă©n klein gedeelte na dat 3 hoog wordt. En als ik zeg âachterâ dan is het ook echt achter, bijna in onze achtertuin. Zo voelt het in ieder geval. Ik denk dat er zoân 25 meter tussen zit.
Een grote lelijke boom
Maar goed, ik zat een tijdje geleden bij mân kapster en zo kwamen we op de bouw van dit appartementencomplex. âBij jullie achter zijn ze toch aan het bouwen?â, vroeg ze. âJa, dat klopt inderdaadâ, antwoordde ik. âJa, want mijn moeder heeft zich ingeschreven daarvoor”, vervolgde mijn kapster, “En ze hoopt echt dat ze in aanmerking gaat komen. Alleen, ze wil niet bij die grote lelijke boom, die neemt al het zonlicht weg van het balkon. Maar misschien wordt die nog wel weggehaald, daar hoopt ze in ieder geval op.â
Een prachtige rode beuk van meer dan 100 jaar oud
âWeggehaald?â, reageer ik verschrikt, âDat is een prachtige rode beukenboom die al meer dan 100 jaar oud is. En de gemeente heeft met het presenteren van de bouwplannen aangegeven dat ze die boom juist willen behouden. En daar waren de buurtbewoners het volledig mee eens.â
âO haha, op die manierâ, reageert mijn kapster, âNou, ik zal het doorgeven aan mijn moederâ.
Verschillende perspectieven
En ja, dan hebben we het over een prachtige beukenboom, waar wij al die tijd al sinds we in dit huis wonen op uitkijken. Een van de eerste dingen waar ik naar kijk als ik âs ochtends de gordijnen van de slaapkamer open doe. Ik kon me dus gewoon niet voorstellen dat iemand deze boom als âgroot en lelijkâ zou betitelen. Maar dat is dus mijn perspectief, hoe Ăk ertegenaan kijk.
En achteraf eigenlijk wel grappig om een heel ander perspectief te horen. Van iemand die geen enkele connectie met die boom heeft. Die deze boom waarschijnlijk pas voor het eerst zag, omdat ze geĂŻnteresseerd raakte in het appartementencomplex. Die al voor zich zag dat ze een woning daar zou krijgen, maar stel je voor dat dat net een van die 2 woningen zou zijn waar die grote lelijke boom voor staat. Dan heb je geen zonlicht meer op je balkon. Ja, dat is dus een heel ander perspectief.
Slachtoffer of motivator
Ook in relatie tot stress zijn er natuurlijk andere perspectieven. Wanneer je al wat langere tijd last hebt van stress, kan je je misschien wel zielig voelen, je een soort slachtoffer van de situatie voelen, iets waar jij geen invloed op hebt. Zo van âWaarom moet mij dit nou overkomen?â Of ‘Ik heb dit altijd al gehad, dat kan ik toch niet meer veranderen.’
Maar een ander perspectief kan zijn dat je denkt, ik ben er nu echt klaar mee, ik wil dit niets steeds opnieuw in mân leven tegenkomen, ik ga goede begeleiding zoeken en ik ga ervoor. Ik wil weer de regie krijgen over mân leven. Dan is stress een motivator geworden om de dingen anders aan te gaan pakken.
En als je dit zo leest, kan je je waarschijnlijk ook wel voorstellen dat deze 2 verschillende perspectieven ook voor andere handelingen en acties zorgen. Waarbij mij het 2e perspectief uiteraard wel de handigste lijkt đ
Nieuw perspectief, nieuwe oplossingen
Dus, wanneer jij je in het 1e perspectief herkent, hoe kan het dan anders? Hoe kan jij meer tot die 2e komen. Dan zal je merken dat door het van een andere kant te bekijken, er ook nieuwe oplossingen kunnen komen.
Ik heb ieder geval meer begrip gekregen voor het perspectief van de moeder van mân kapster, ofschoon ik wel heel blij ben dat die boom blijft staan waar die staat.
Nu alleen nog benieuwd of haar moeder ook begrip kan krijgen voor mijn perspectief. En ze dan superblij zou zijn als ze een van de gelukkigen is die daar een appartement krijgt, zelfs als zou blijken dat dat net het appartement is waarbij het balkon vlakbij die prachtige rode beukenboom uitkomt đ
Wil je voortaan mijn blogs automatisch ontvangen?
Meld je dan aan voor de âStress-weg-wijzerâ en ontvang iedere week mijn volgende blog in je mailbox