“Ja sorry”, vertelt ze me in haar mail, “maar ik wil eigenlijk onze afspraak van volgende week verplaatsen”. Hé denk ik, want dat verbaasde me, dus ik was benieuwd naar de reden.
Veranderingen doorvoeren
Terwijl ik de mail verder lees, vertelt ze me dat we het de vorige keer hebben gehad over het op een andere manier omgaan met haar mail. Daardoor zou ze een stuk efficiënter kunnen werken. En heel belangrijk, haar hoofd zou daardoor rustiger worden, waardoor ze langzamerhand weer een betere focus zou krijgen.
Samen met deze klant ben ik namelijk aan het onderzoeken of haar workload inderdaad te hoog is zoals ze zelf ervaart. En of het op een effectievere manier met haar werk omgaan daar verandering in zou kunnen brengen.
Dat hoeft niet gelijk in één keer goed te gaan
Maar goed, ze vond dus dat ze deze nieuwe manier van werken nog niet onder de knie had en dat het daarom niet handig was het gesprek door te laten gaan. Naar haar idee was dit pas nuttig als ze dit ‘systeem’ helemaal doorhad en we dan de volgende stap zouden kunnen bespreken.
Van binnen moest ik een beetje lachen, haar antwoord lag namelijk helemaal in de lijn zoals ik haar tijdens de eerste 2 gesprekken van het coachtraject heb leren kennen. Eigenlijk in alles wat ze doet, legt ze voor zichzelf de lat torenhoog. Het moet allemaal perfect, want goed is niet goed genoeg. Herken jij dat stukje perfectionisme ook bij jezelf?
Waarom je de lat zo hoog legt
En zo ja, heb je eigenlijk wel door welke eisen je aan jezelf stelt? En als je heel eerlijk bent, zijn deze eisen dan realistisch? Of zit daar iets anders achter wat maakt dat je die hoge eisen aan jezelf stelt?
Hoop je bijvoorbeeld dat mensen je daardoor waarderen, dat je een complimentje krijgt, wil je jezelf graag onmisbaar maken, stel je dan in jouw beleving pas echt iemand voor? Dat kunnen allemaal achterliggen oorzaken zijn om de lat zo hoog te leggen.
Het gaat om de lat té hoog leggen
En begrijp me goed, er is niet mis met de lat hoog leggen en bepaalde ambities en doelen te hebben. Maar té hoog, het woordje té geeft dat gelijk al aan, is dus niet haalbaar. Dan kan je springen wat je wilt om die lat te halen, maar loopt je energie helemaal leeg en levert dat allerlei spanningen en stressklachten op. En heel belangrijk, je haalt op die manier juíst niet datgene wat je zo graag zou willen halen.
Veranderingen mogen stap voor stap
Dus antwoordde ik haar terug dat we dan vooral het gesprek wél door moesten laten gaan. Want logisch ook, dit soort veranderingen lukken nou eenmaal niet in één keer. Dat heeft er alles mee te maken dat het als het ware tegen je natuur indruist. Als je normaal gesproken op alle mailtjes die je ontvangt gelijk een antwoord geeft, en wanneer daar achter zit dat je zo iedereen op een goede en snelle manier kan helpen en je dat een goed gevoel geeft, dan is het lastig om dat gelijk bij jezelf te veranderen.
Dat heeft niet zozeer met het ‘systeem’ te maken om het anders te gaan doen, maar alles met je gedachten over zo’n andere werkwijze. En in haar geval, het gevoel hebben dan minder dienstverlenend te zijn en haar andere collega’s daarmee in de steek te laten.
Zo leg je de lat wat lager voor jezelf
En dat was dus precies de reden waarom ik vond dat het gesprek gewoon door moest gaan, daar is coaching juist voor bedoeld. Achterhalen waar het mis loopt, welke gedachtegangen daar achter zitten en wat je nodig hebt om die los te laten. Door dat stukje bewustwording kan je langzamerhand wel overgaan tot een andere manier van werken en jezelf daarmee uit je automatische patronen halen.
Uit je comfortzone gaan dus en dat gaat altijd in kleine stappen. Gun jezelf die stappen dan ook en leg de lat wat lager. Goed is goed genoeg!
Enneh, die klant waar ik het over had zag gelijk ook in wat ik bedoelde en kon dan ook de humor van haar eigen reactie inzien, fijn! 😊
Wil je voortaan mijn blogs automatisch ontvangen?
Meld je dan aan voor de ‘Stress-weg-wijzer’ en ontvang iedere week mijn volgende blog in je mailbox