“Dat is het vervelende inderdaad”, zegt ze tegen me, “Ik kan vaak lastig op woorden komen en weet regelmatig niet meer welke kant ik op wil met m’n verhaal. M’n hoofd laat me een beetje in de steek.”
Dat was een paar weken geleden, tijdens het 1e gesprek met een nieuwe coachklant. En ja, hoe vervelend het ook is om dat te zeggen, dat wordt veroorzaakt doordat iemand dan veel te lang met stressklachten is blijven doorlopen. Dat gaat soms zelfs al jaren terug …
Wat stress met je doet
Stress begint met de wat herkenbaarder klachten, zoals weinig energie hebben, een vol hoofd hebben, een kort lontje hebben, je gejaagd voelen en dat het steeds lastiger wordt om je te kunnen concentreren.
Maar wat veel mensen niet weten, is dat chronische stress op een gegeven moment bepaalde functies in je brein aantast. En dat veroorzaakt dat je niet meer goed kunt nadenken, niet meer op woorden kunt komen en geen focus meer kunt houden. Ik spreek zelfs wel eens mensen die maar een paar minuten achter elkaar een boek kunnen lezen. Dan is de focus al helemaal verdwenen.
Op de overlevingsstand
En oké, dat kan gebeuren. Maar weet dan wel dat je echt veel te lang bent doorgegaan. Als geen ander weet ik natuurlijk dat je stress-systeem veroorzaakt dat je in eerste instantie niet eens zo erg hebt in je eigen stressklachten. Dat systeem zet je namelijk in een ‘overlevingsstand’ om de dag zo goed mogelijk door te komen. En de dag zo goed mogelijk doorkomen is niet door je na te laten denken over de klachten die je ervaart.
Maar goed, als je eenmaal zover bent dat je om de paar zinnen een woord kwijt bent en in een verhaal van 5 minuten al 2x de draad van je verhaal bent kwijtgeraakt, lijkt het mij dat je ogen toch echt een keer open moeten gaan.
Want wat doe je jezelf aan door dan toch maar in die altijd-maar-doorgaan modus te blijven? En wat maakt dat je dan denkt dat je evengoed gewoon kunt functioneren in je werk of in je thuissituatie?
Hard in een plas blijven stampen
Dat is alsof je hard in een plas aan het stampen bent en verwacht dat je niet nat wordt. Oftewel, gewoon maar door blijven gaan met stressklachten, jezelf druk opleggen, alle verantwoordelijkheid naar je toe trekken, je grenzen niet aangeven, geen tijd voor jezelf vrij maken en dan toch verwachten dat dit geen enkele invloed heeft op je geestelijke en fysieke gezondheid en daarmee op jouw functioneren.
Trek die regenlaarzen uit, het kan echt anders
En denk je nu, nou, zover ben ik nog lang niet hoor. Nee? Gelukkig maar! Maar waar zit jij op dit moment dan wél wat je stressklachten betreft? En blijf je dan zo maar automatisch doorgaan door in die plas te blijven stampen? Of trek je een keer die regenlaarzen uit, ga je rustig met een bakje thee op de bank zitten, download je mijn checklist met 33 signalen van chronische stress, vinkt aan welke stress-signalen jij bij jezelf herkent en gaat eens nadenken of het aan de hand daarvan tijd is om hulp hiervoor in te schakelen?
Hoe je dat doet
Want echt, laat het niet zover komen, je hebt dan zo’n lange weg te gaan om volledig van je stressklachten te herstellen. Dan kan je er maar beter ‘op tijd’ bij zijn. Het goede nieuws is namelijk dat die aantasting van je brein wel te herstellen is.
Zodra je via de juiste begeleiding leert hoe je je spanningsniveau verlaagt en je energieniveau langzamerhand verhoogt en daarnaast werkt aan de thema’s waardoor die stress zo is opgelopen, kunnen die breinfuncties zich langzamerhand weer gaan herstellen.
En dan hoeft het voor jou niet zover te komen dat je tijdens een verhaal steeds zegt “Ehm, wat wilde ik nou ook alweer vertellen, waar wilde ik ook alweer heen met mijn verhaal?”
Wil je voortaan mijn blogs automatisch ontvangen?
Meld je dan aan voor de ‘Stress-weg-wijzer’ en ontvang iedere week mijn volgende blog in je mailbox