Dat hele corona-gebeuren, ik was dat vorige week een beetje zat merkte ik. Ik begon er een beetje op te mopperen. En niet alleen ik, ik hoorde het ook regelmatig van andere mensen om me heen. Of was dat omdat ik er juist op ging letten dat het me opviel?
Best wel een gedoe allemaal
Nog steeds dat gedoe met zo’n winkelwagentje in de supermarkt. Niet zelf mogen pakken, wel weer zelf pakken en dan nog schoonmaken, geen muntje meer nodig, wel weer een muntje nodig ….
En even een middagje lekker shoppen voor kleding voelt ook niet meer zo, door het beperkte aantal mensen dat naar binnen mag. Mij doe je namelijk geen plezier wanneer ik bij iedere winkel in een rij moet staan. Dus maar weer een poging gedaan online iets te bestellen in de hoop dat het de goede maat is, het de stof zou zijn die ik dacht dat het zou zijn en het me ook nog leuk staat en lekker zit.
En dan nog die handgels ….
Oké, ik werk er zelf ook mee voor mijn coachklanten in trajecten. Maar toevallig bij een drogist getroffen dat er niet meer zo’n fijne handgel stond en dat pas te laat ontdekte. Mijn handen stonken en plakte aan elkaar, dat was nou ook niet bepaald hygiënisch. Ben ik daarna maar weer snel naar huis gefietst om m’n handen te wassen.
Verjaardagsfeestje van een vriendin die we in haar tuin zouden vieren en door het slechte weer toch niet door kon gaan, want binnen zou het dan ‘te druk’ worden en daarmee niet corona-proof. En begrijpelijk natuurlijk, maar toch ….
Mijn jongste zoon die moeite had met de online tentamens achter zijn laptop in z’n slaapkamertje. En zenuwachtig werd dat onze nieuwe buren, die het hele huis aan het verbouwen zijn, dan net zouden gaan boren tijdens zijn tentamen. Maar goed, even aanbellen bij de buren, de tijden van zijn tentamens doorgegeven en probleem opgelost.
Allemaal dus echt niet onoverkomelijk hoor, maar al met al maakte het wel dat ik het een beetje zat werd. Misschien herken je dat zelf ook wel 😊
En voordat je nou denkt dat dit een heel klaagverhaal is, wat natuurlijk ook wel een beetje klopt als ik het zo teruglees , wil ik toch even vertellen dat het om iets anders gaat.
Invloed of accepteren
Op zo’n moment merk ik dat gelukkig wel op en probeer dan na te gaan waar dat mee te maken heeft en of ik dat kan veranderen. Met andere woorden, heb ik er invloed op of is dit iets wat ik ‘gewoon’ moet accepteren dat het is zoals het is.
Alle maatregelen zoals die er zijn, daar heb ik natuurlijk geen invloed op. Dat is inderdaad zoals het is. En dan mogen we alleen maar blij zijn met de versoepelingen die ondertussen zijn doorgevoerd. Alleen merkte ik dat ik daar toch niet optimaal van kon genieten. Ik vond het allemaal wel leuk, maar het woordje ‘genieten’ paste er nog niet echt bij.
Belangrijke waarden in je leven
Om na te gaan waar dat mee te maken had, kwam ik ineens op een idee. Ik werk met mijn coachklanten wel eens met een oefening om na te gaan wat belangrijke waarden in je leven zijn. Dat zijn tenslotte ook je drijfveren en daardoor belangrijk. Daar kon ik dus zelf ook weer eens naar kijken. Welke voor mij belangrijke waarden kwamen tijdens dit corona gebeuren in het geding.
Een eerste belangrijke waarde voor mij is vrijheid. Ik heb als symbool hiervoor zelfs jaren geleden een vlinder laten tatoeëren op mijn enkel. En toch, ondanks alle beperkingen en daarmee een stukje inleveren van je vrijheid, ervaarde ik het niet als een hele grote beperking.
Op naar de volgende belangrijke waarde, dat is voor mij positiviteit. En daar merkte ik ineens dat daar iets mee was. In het algemeen ben ik positief ingesteld en met het idee dat het corona gebeuren een aantal maanden zou duren, was alles prima. Maar nu eenmaal bleek dat die paar maanden wel een half jaar, een jaar of nog langer kon gaan duren, kwam die positiviteit een beetje in de verdrukking om zo maar te zeggen.
Positieve momentjes
En toen ik dit eenmaal wist, dacht ik gelijk aan een hele eenvoudige oefening. Eentje die ik heel vaak aan mijn coachklanten meegeef. Namelijk iedere dag 3 of meer positieve momentjes van die dag noteren in een mooi notitieboekje. Die positieve momentjes zijn kleine momentjes waar je dankbaar voor bent. Dat kan zelfs zijn dat je blij werd toen je buiten liep en een vogel zo mooi hoorde zingen.
Ik ben me hier heel vaak bewust van, alleen wanneer je dit noteert is de impact hiervan groter. Door op die positieve momentjes meer de aandacht te leggen door ze ook op te schrijven, gaan ze vanzelf groeien. Je gaat er dus veel meer zien, omdat je bewuster daarmee bezig bent. En heel belangrijk, ik ging ze ook meer voelen, het kunnen genieten kwam daarmee weer terug.
Dus, op alles wat er nog steeds om ons heen aan de hand is daar heb ik geen invloed op. Maar over hoe ik daarmee omga en het ervaar wél!
Wat loopt er bij jou in je leven niet helemaal fijn of naar je zin? En kan je hierin iets veranderen door inzicht te hebben in de voor jou belangrijke waarden? Ik ben benieuwd!
Wil je meer tips ontvangen voor een lekker ontspannen leven?
Meld je dan aan voor de ‘Stress-weg-wijzer’ en ontvang deze voortaan in je mailbox